Hoog strak dun lijntje om hals hond

Helaas voel ik de noodzaak om achter mijn laptop te kruipen en informatie te delen omdat er zo af en toe iemand op (mijn) hondenschool aan mij of aan mijn collega’s vraagt of zo’n hooggeplaatst lijntje werkt voor hun hond omdat een ‘hondenschool’ in het dorp verderop dit adviseert of omdat ik pupjes zie lopen met zo’n lijntje om de hals. 

Er zijn een aantal mensen die willen dat de hond naar hun luistert. Onmiddellijk. Van pups af aan. “Want anders wordt de hond straks dominant of want anders wordt hij mij straks de baas, of hij moet het gelijk goed leren.” Er zijn mensen die niet beter weten want zo wordt het hun verteld. Er zijn ‘trainers’ die dit adviseren omdat ze ook niet beter weten en nooit een juiste opleiding hebben gevolgd.

Om welke reden dan ook, er moet een strak lijntje hoog om de nek van de hond of pup worden geplaatst, want dan hebben we controle. Het lijntje moet wel echt strak worden getrokken anders werkt het niet. #sarcastisch.

Bij deze manier van doen (ik kan het geen trainen noemen) wordt er alleen en uitsluitend vanuit de mens gekeken en er wordt vanuit de mens gedacht en er is geen enkele vorm van kennis over hoe een hond leert en wat een hond voelt.

Als ik aan mijn eigen cursist uitleg wat er dan met je hond gebeurt, dan ligt zo’n lijntje al snel in de vuilnisbak, want geen enkele goede eigenaar wil dit zijn hond aandoen. Dus vandaar dat ik de noodzaak voel om het ‘hooggeplaatste lijntje’ nader uit te leggen zodat we het voor kunnen zijn, en er geen enkele hond meer een hoog lijntje om zijn hals krijgt.

Waarom willen mensen dit gebruiken?

Er wordt door zo’n zogenaamde trainer geadviseerd om zo’n lijntje te gebruiken. Vaak zijn eigenaren wanhopig en kunnen ze niet meer met hun hond over straat of ze weten gewoon niet beter. Het wordt gebruikt als correctie middel of om op voorhand de hond onder controle te houden. Het wordt hun zo verteld dus het zal wel zo zijn. Denk altijd zelf na wat je je hond aan doet. Je hebt zelf een verantwoordelijkheid.

Er wordt een flinke ruk aan het lijntje gegeven op het moment dat men dat nodig acht. Bijvoorbeeld de hond loopt niet netjes naast hun, de hond valt uit naar andere honden of noem maar een reden op. Dit is echter een onwijs ouderwetse manier van trainen. We weten zo ongelooflijk meer nu. Bijvoorbeeld dat het veel meer schade zowel lichamelijk als psychisch kan toebrengen en je leert hond niets anders dan een wandeling vol pijn en angst. Daarnaast borrelt al die stress zich op en verzamelt zich, om op een ander moment er dubbel zo hard weer uit te komen. Voor de hond verschrikkelijk en voor een eigenaar ook best vervelend.  

Waarom adviseer je dat je dit niet moet doen?

Dit lijntje (en dit is een hele dunne want anders werkt het niet #sarcastisch) wordt hoog om de nek geplaatst en vastgezet met een stopje zodat er druk op staat, de hele tijd staat er druk op wel te verstaan…

Nog los van het feit dat de hond blauwe plekken, vochtophopingen krijgt, pijn heeft en alle andere ellende die je de hond nog meer lichamelijk aandoet (en helemaal als je dit dagelijks 4 keer doet en lekker rukt aan die lijn) is er onwijs veel psychische stress.

Meer dan dat je denkt…!

De hond voelt CONTINU druk. (Dit is niet de jachtlijn waar ik het over heb, dat is niet een dun lijntje en er is geen continue druk, dit is heel wat anders) Het dier heeft geen enkele mogelijkheid om zijn gedrag aan te passen zodat de lijn en daarmee de druk losser komt te zitten.

Ik zal dit nader uitleggen.

Als je stress hebt of je bent bang of boos dan wil je zo snel mogelijk van dit vervelende gevoel af. Dit kan je op verschillende manieren doen. Je schreeuwt een keer (ah dat lucht op) of je huilt een keer (ah dat lucht op). Een hond zal dit kunnen doen d.m.v. bijvoorbeeld blaffen naar een andere hond want hij vindt het best spannend. (Het blaffen is een uiting van wat hij van binnen voelt. Dus een symptoom. Je wilt het blaffen niet hebben, als je de oorzaak waarom hij blaft aanpakt dan verandert het blaffen uiteraard ook).

Wat je ook maar kan doen om van de stress af te komen. Dit heet een coping mechanisme en dit betekent dat je een manier vindt om met de stress om te gaan. Heel belangrijk want dit houdt in dat je hierdoor wat druk van de ketel haalt. Dit geldt voor de mens niet anders.

Als je de hele tijd zo’n ontzettend strak lijntje om de keel hebt dan word je de hele tijd gestraft. Daarnaast wordt er extra gecorrigeerd met een ruk als een mens dit nodig acht, want hij moet netjes naast me lopen, want hij mag niet naar andere honden kijken en al helemaal niet blaffen.

Echt superleuk zo’n wandeling #sarcastisch. De hond voelt zich continu rot, heeft continu pijn, voelt continu druk om zijn keel, en is continu bang wanneer zal de volgende ruk komen.

“Maar hij gaat zelf mee naar buiten?” Tja, wat voor optie heeft hij dan?

Maar het werkt (vaak) op dat moment omdat het pijn doet, dus ja dan laat je het wel als hond zijnde. Maar heeft de hond ook geleerd wat hij wel moet doen? Hebben wij de hond een eerlijke kans gegeven om hem te leren wat je graag van hem wil?

Wat leert de hond tijdens het rukken en de continue druk?

Dat hij helemaal niets maar dan ook niets kan doen om het vervelende gevoel te stoppen en dan kan hij nog maar 1 ding: learned helplessness. Hij keert naar binnen en is daar doodongelukkig. Zie onderstaande punten.

Key Takeaways Learned Helplessness

·       Learned helplessness is a phenomenon that occurs when a series of negative outcomes or stressors causes someone to believe that the outcomes of life are out of one's control.

·       If a person learns that their behaviour makes no difference to their aversive environment, they may stop trying to escape from aversive stimuli even when escape is possible.

·       Martin Seligman and Steven F. Maier first identified learned helplessness as a phenomenon in the 1960s. These psychologists conducted experiments on dogs, finding that, when exposed to repeated shocks that they could not control, the animals refrained from taking action when they could prevent the shocks.

·       Learned helplessness has notably been linked to and used as an explanation for depression and post-traumatic stress disorder in humans, but not without criticism.

·       There are a number of ways to overcome learned helplessness. One mentioned by Seligman himself is learned hopefulness.

Een zogenaamde trainer benoemt dit dan als “kalm en onderdanig” en benadrukt aan zo’n eigenaar nog even dat je op de goed de weg bent…Arm arm dier.

Ik zie soms foto’s voorbijkomen van minimaal 10 honden die samen worden uitgelaten met zo’n hoog lijntje.  Links 5 en rechts 5. Allemaal lopen ze netjes. Wauw super, zoveel tegelijk? #sarcastisch

Maar kijk eens goed naar die honden! Hoe zien ze eruit? Ik kan het je wel vertellen. Er wordt hier niet naar de lichaamshouding gekeken. Er wordt niet gekeken hoe de honden zich voelen. Oren strak naar achter, droge monden, in elkaar gedrukte lijven.

“Maar kijk, ik loop met 10 honden tegelijk. Ik heb ze allemaal onder controle. Kijk eens hoe goed ik ben.” #sarcastisch

Waar in dit stukje wordt er gekeken naar de hond? Hoe onnatuurlijk is het om honden aan een kort lijntje met zijn allen uit te laten. Hoe akelig dominant zijn wij als mensen dat we denken dat dit de manier is.

Honden horen te snuffelen. Dat vergroot het welzijn van de hond. Dat is een natuurlijke gedragsbehoefte van een hond. Niet een akelig lijntje om de nek zodat hij geen kant op kan. Honden lopen van nature niet in een rechte lijn naast een mens.

Laat mij maar lekker mijn 2 hondjes lopen aan 5 meter lijnen terwijl ze alle kanten mogen snuffelen die ze maar willen. Ik weet zeker dat ze happy zijn.

Waarom steken ‘wij’ zoveel tijd in het corrigeren terwijl je met meer gemak en nog veel meer plezier een hond kan leren wat je graag van hem wilt zien? Omdat we soms niet een betere manier weten of omdat het vaak (tijdelijk) werkt voor de mens, de hond stopt met het ongewenste gedrag, maar helaas weet de hond niet wat hij fout doet, want hij wordt continu gecorrigeerd, zijn wereld is onzeker en vol pijn en hij heeft geen idee wat hij fout doet want er is hem nooit verteld hoe hij het dan wel moet doen.

Hoe moet het dan wel?

1)   Geef je hond de tijd om volwassen te worden. Je ziet een lammetje dartelen in de wei, een ooi doet dit niet meer want hij is volwassen. Een kind gaat zingend over straat en een volwassene zie je dit (over het algemeen) niet meer doen. Een jong dier moet volwassen worden. Het duurt ongeveer 3 jaar voordat ze de volwassenheid hebben bereikt. Gun jij je hond die tijd?

2)   Welk ras heb je gekocht? Duitse staander, husky, Drentse patrijs? Wij hebben onze rassen zo ‘gemaakt’ dat ze gaan jagen, voor lopen of zelfs om de kar te trekken om de mens vroeger te helpen. En dan willen we nu dat hij netjes naast ons loopt….

3)   Welk ras je ook hebt gekocht, het dier is fysiek anders gebouwd. 4 poten dus veel sneller.

Mijn man is 10 cm groter dan ik en hij loopt al sinds 2005 net een halve meter voor mij als we samenlopen. Al die tijd roep ik “loop nu iets zachter’ maar blijkbaar is dat echt heel lastig. Hij is fysiek anders gebouwd dan ik (langer) dus het is moeilijk om je continu in te houden. Het is al moeilijk voor een mens. Laat staan voor een hond!

4)   Wij gebruiken onze ogen, wat gebruikt de hond vooral? De neus. Hij ruikt zo ontzettend goed en haalt zoveel info uit struiken en bomen. En geurtjes zijn er niet net naast de eigenaar hoor. Die zitten links en rechts in de struiken. Dit is voor ons hetzelfde als een goed boek lezen of naar theater. Wij noemen het ook wel de krant lezen. Voor de hond is het een gedragsbehoefte.

5)   Als je een probleem hebt met je hond dan moet je daar mee aan de slag. En niet verwachten dat er een Quick-fix is zodat je gelijk van je probleem af bent. Zo werkt het toch niet? Jij hebt gekozen voor een dier dus moet je er ook tijd in steken om hem goed op te voeden/trainen, de kans te geven om volwassen te worden en eventuele problemen trainen zodat ze weer behapbaar zijn. Dus neem contact met ons op als je je probleem op een eerlijke diervriendelijke manier wilt oplossen.

6)   Denk zelf na! Doe ik mijn hond hiermee pijn? Brengt hem dit ongemak? Wordt hij hier bang van? Als dat zo is: NEE, niet doen. Wie je ook wat adviseert. Dit is niet normaal.

 

Behandel een dier met respect. Dit verdient hij!

Diliana Bruins-Drenth Maddies Hondenschool

 Foto: Yvette van Veldhuizen-stichting alert